คาถาขออโหสิกรรม

ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ยิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งหวงยิ่งอด เราไม่หวงเราไม่อด หมดเดี๋ยวก็มา

คาถาขออโหสิกรรม

ของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน

พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ

(กรรมใดๆ ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกัน

ด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ)

เป็นคาถาที่หลวงพ่อ เงินบางคลานท่านได้เจริญภาวนา

ทุกวันก่อนบิณฑบาตว่ากันว่าเป็นการแผ่เมตตาไป ยัง

สัตว์โลกด้วยเพราะปรากฏว่าการเจริญพระคาถานี้ทำให้

จระเข้ตัวนึงที่ชื่อไอ้สีเลิกอาละวาดทำร้ายคนเดินเรือ

ในแม่น้ำน่านเพราะว่าหลวงพ่อเงินท่านจะ ภาวนาทุกที

ตอนที่บิณฑบาต(ทางเรือ) มันจะคอยว่ายน้ำตามเรือ

ไม่ทำอะไรผู้คน จนบางทีถ้าหลวงพ่อเงินท่านจะ

ข้ามแม่น้ำ ว่ากันว่ามันจะว่ายมาหา หลวงพ่อเงินก็นั่ง

บนหลังมันข้ามน้ำไปได้ (เป็นคาถาเดียวกับที่สมเด็จโต

ใช้สะกด จระเข้) ผู้ที่เป็นเจ้าของวิชานี้คือหลวงพ่อใหญ่

เมืองพิจิตรหนึ่งในอาจารย์ สมเด็จโตและคาถานี้

หลวงพ่อไป๋ วัดท่าหลวง ได้ใช้เสกตะกรุดกระดูกแร้ง

จนลือ เลื่องด้วย

ที่มาของพระคาถานี้ว่ากันว่าที่สาวัตถี มีตายาย สองคน

มีอาชีพหาปลาตลอดชีวิตไม่เคยทำความดีเลย วันหนึ่ง

พระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยปรมาภิเษกสัมโพธิญาณว่า

ตากับยายคู่นี้เคยถวายสังฆทานแก่สมเด็จพระพุทธตัณหังกร

มาก่อนแต่ ก็มีการยักยอกเงินในสมัยพระพุทธเมธังกร

ผลกรรมเลยต้องตกเป็นคนทุกข์ยากหลายชาติ พระองค์

ห็นว่าสองตายายนี้จะต้องตายไปใน 7 วัน จึงควรจะสอน

ให้ภาวนาเพื่อไม่ให้ไปทางอบาย

รุ่งเช้าพระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปที่ตากับยายพักอาศัย

พอไปถึงพระองค์ทรงแสดงพระฉัพพรรณรังสีจนตายาย

สองคนเลื่อมใสได้ห่อข้าวยาคู ใส่บาตร พระองค์ทรง

ถามว่า อยากรวยไหมตากับยายก็บอกว่าอยากพระองค์

บอกว่า ตถาคตจะให้คำภาวนาแล้วจะรวยตายายก็ดีใจ

แต่ต้องนั่งบ่นภาวนาไปนะ ห้ามจับปลานะ ตายยาย

ทั้งสองก็รับคำก็นั่งภาวนาคำที่พระพุทธเจ้าทรงให้ก็คือ

"พุทโธ กัมมัฏฐาโมกรรมมะจุติ สัมพุทโธ" ตายายก็

ภาวนา ผ่านไปสิ้น 7 วันทั้งสองก็ตายลงนายนิริยบาล

มารับตัวไปแต่จิตที่ภาวนาไว้ก่อน ตายทำให้ดวงวิญญาณ

ทั้งสองจิตจับที่คำภาวนา ภาวนาไปตลอดทางพอไป

สำนักพระยายมราช นายบัญชีก็อ่านความดีความเลว

ของดวงวิญญาณทั้งสอง และเรียกวิญญาณกุ้งปลาเต่า

ที่ตายายเคยฆ่ามาให้การปรากฏว่าไม่มีใครมา ก็มีเต่า

มาบอกว่าเธอทั้งสองภาวนาคาถา นี้เป็นการแผ่เมตตา

ขออโหสิกรรมฉันไม่โกรธเธอหรอกอโหสิกรรมให้

แล้วเต่าก็ เดินจากไปพระยายมราชจึงเสด็จลงมาจาก

บัลลังก์ตรัสว่า ไม่มีเจ้าทุกข์ตายายใส่บาตรองค์สมเด็จ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเกิดที่จาตุมหาราชิกได้ ตายาย

ก็งงว่าตนได้ฆ่ากุ้งปลาเต่ามามากมายทำไมได้ไปสวรรค์

พระยายมราชบอกว่าก็พระที่พวกเจ้าเจอคือองค์สมเด็จ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคาถาที่ให้

"พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ" แปลว่ากรรมใดๆ

ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพ พระสัมพุทโธ นะสิ

พวกโจทก์ก็เลยอโหสิกรรมหมด ท่านก็ว่าดวงจิตเจ้า

ทั้งสองผูกกับคำภาวนานี้ ผู้ถึงพระพุทโธเป็นพุทธานุสสติ

กรรมฐานไม่อาจลงอบายภูมิได้ไปได้จตุมหาราชิกา ขึ้นไป

หลังจากนั้นพระโมคคัลานะได้ไปพบเทพบุตรเทพธิดา

ทั้งสองนี้ จึงได้จดจำพระคาถานี้ไว้ตกทอดมายังพระครูใหญ่

วัดเมืองพิจิตรอาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์โตและหลวงพ่อ

เงิน วัดบางคลานอีกทีได้เรียนกันจำสืบมา