กรวดน้ำทำไม?

ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก A giver is always beloved.

กรวดน้ำทำไม?  แล้วใครได้บุญ?
      เรื่องมีอยู่ว่า... ในอดีตพระราชาได้มอบหมายให้นายเสมียนทำหน้าที่เตรียมถวายมหาสังฆทานแด่พระสงฆ์โดยมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประมุข
     แต่นายเสมียนและหมู่ญาติ ได้ แอบกินอาหารก่อนที่จะนำไปถวายสงฆ์ ทำให้ตายแล้วตกนรก เมื่อพ้นจากนรกก็มาเกิดเป็น เปรต รอคอยญาติอุทิศส่วนกุศลไปให้ แต่ก็ไม่ได้สักที... จนมาถึงในสมัยพุทธกาลของเรา พวกเปรตได้มาปรากฏกายให้ พระเจ้าพิมพิสาร เห็น และพากันส่งเสียงร้องโหยหวนในพระราชนิเวศน์
     พระเจ้าพิมพิสารจึงเสด็จไปทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทราบว่าเป็นเปรตญาติมาขอส่วนบุญ จึงได้ถวายภัตตาหาร ผ้าไตรจีวรและไทยธรรมทุกอย่าง #อุทิศส่วนกุศลให้หมู่ญาติว่า
“ อิทัง  โน  ญาตีนัง  โหตุ “
     เปรตเหล่านี้จึงได้รับกุศลผลบุญกันทั่วหน้า  และพ้นจากความทุกข์ทรมานที่ได้รับอยู่
     จะเห็นได้ว่า ชีวิตหลังความตาย ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการประกอบอาชีพ มีแต่ บุญเท่านั้นที่เป็นเครื่องหล่อเลี้ยง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงแนะนำว่า เมื่อทำบุญแล้วควร    อุ ทิ ศ บุ ญ ใ ห้ กั บ ห มู่ ญ า ติ ผู้ ล่ ว ง ลั บ ไ ป แ ล้ ว ด้ ว ย   ไม่ว่าหมู่ญาติของเราจะอยู่สุขคติภูมิหรือทุขคติภูมิ บุญก็สามารถไปถึง ถ้าอยู่ ทุกขคติภูมิ จากทุกข์มากก็จะทุกข์น้อย จากทุกข์น้อยก็จะพ้นทุกข์ ถ้าอยู่ สุขคติภูมิ จากสุขน้อยก็จะสุขมาก จากสุขมากก็จะสุขมากยิ่งๆขึ้นไป
      เพราะหมู่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว รอคอยลูกหลานอุทิศบุญไปให้และคอยอนุโมทนาบุญกับทุกๆบุญที่เราได้กระทำไว้ดีแล้ว
ที่มา : พระไตรปิฎก ฉบับมหามักกุฎราชวิทยาลัย เล่ม ๓๙ หน้า ๒๗๘
..........................................................
ยังมีสาระเรื่องราวดี ๆ ที่อยากเล่าตามมาดูเราได้ที่ ;
My blogs link 👆
https://sites.google.com/site/dhammatharn/
http://abhinop.blogspot.com
http://abhinop.bloggang.com
..........................................................
ททมาโน ปิโยโหติ #ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
A giver is always beloved.
..........................................................