วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

นางฟ้าหยาด กาฬสุนธุ์

ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ยิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งหวงยิ่งอด เราไม่หวงเราไม่อด หมดเดี๋ยวก็มา


จังหวัดกาฬสินธุ์
นางฟ้าหยาด

เนื้อเรื่อง
................ในอดีตกาล มีเมืองใหญ่เมืองหนึ่งชื่อว่านครฟ้าแดด มีผู้ครองนครนามว่า "พญาฟ้าแดด" เป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรือง อุดมสมบูรณ์มากมีพระธิดานามว่า นางฟ้าหยาดเป็นธิดาองค์เดียวของเจ้าเมืองฟ้าแดด รูปร่างสวยงาม ผิวขาว แขนเรียว คิ้วโก่งดังคันธนู คอปล้อง นมตั้งพองาม ผมดำเลื่อมสลวย เนื้ออ่อนละมุน เหมือนสำลี สวยงามดั่งสวรรค์สร้าง พญาฟ้าแดดได้สร้างปราสาทเสาเดียว ให้อยู่กลางสระน้ำ สูงเท่าปลายต้น ตาลแล้วสร้างเมืองล้อมด้วยประตูทั้งสี่ทิศ มีสนมกำนันมากมาย พญาจันทราช เป็นเจ้าเมืองเซียงโสม ซึ่งเป็นเมืองอีกเมืองหนึ่งที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเมืองฟ้าแดด ได้ออกป่าล่าสัตว์ และตามสัตว์ไปเรื่อยๆ จนพระองค์ พลัดหลงไปจนถึงเมืองฟ้าแดด และเข้าไปอยู่ศาลานอกเมือง มีพระอินทร์แปลงกายเป็นมนุษย์สนทนาด้วย จึงทำให้พญาจันทราช ได้ทราบชื่อเมือง และมีพระธิดาสวยงาม จึงอ้อนวอนให้พระอินทร์ช่วยอุ้มสมให้นางฟ้าหยาด มาเป็นมเหสี และในที่สุดทั้งสองพระองค์ จึงได้อุ้มสม และได้อยู่ร่วมกันรักใคร่กันด้วยเสน่หา เป็นแรม เดือนแรมปี พญาจันทราช ได้ออกสืบเมื่อแล้วส่งบรรณาการมาถวาย ขอพระธิดาฟ้าหยาดเป็นมเหสี พญาฟ้าแดดได้ทราบความจริงว่าได้ลอบได้เสียกับพระธิดามาก่อนจึงทรงกริ้วมาก และไม่ยอมยกพระธิดาให้ พญาจันทราชได้ทรงทราบจึงทรงกริ้วมาก จึงยกทัพมาชิงเมืองฟ้าแดด จึงเกิดการรบฆ่ากันตาย ไพร่พลทั้งสอง สองฝ่ายล้มตายเป็นอันมาก ในที่สุดฝ่ายพญาฟ้าแดดมีชัย จับพญาจันทราช (พญาเชียงโสม)ขังคอกประจาน
ในที่สุดพญาจันทราชได้สิ้นชีวิตลงคาคอกช้าง นางฟ้าหยาดเมื่อได้ทราบข่าวว่าพญาจันทราช ได้ถูกขังจนเสียชีวิต ก็มีความโศกเศร้าเสียใจ ไม่ยอมกินข้าวปลาอาหาร ในที่สุดนางฟ้าหยาดก็ขาดใจตายตามพญาจันทราช นำความเศร้าสลดใจ มาสู่นางฟ้าแดดและชาวเมืองยิ่งนักต่างร้องให้ระงมไปทั้งเมือง นางฟ้าแดดหลังจากเสียใจคิดไตร่ตรองทุกอย่างแล้ว ด้วยความรักลูกมากจึงให้ช่างทำโลงศพขนาดใหญ่อย่างสวยงาม บรรจุศพของพญาจันทราช และพระธิดาฟ้าหยาดลงในหีบศพเดียวกัน มีการจัดงานศพ อย่างใหญ่โต แล้วเก็บกระดูกของนางฟ้าหยาด ก่อเจดีย์ไว้ส่งกระดูกของพญาจันทราชไปยังเมืองเชียงโสมให้ ทำเจดีย์ไว้เหมือนกัน
........................ตำนาน "นางฟ้าหยาด" เดิมเป็นฉบับร้อยกรองเป็นวรรณกรรมท้องถิ่น ที่มีสำนวนไพเราะซึ่งปราชญ์ ท้องถิ่นได้คัดลอกสืบทอดต่อกันมา ต้นฉบับเดิมได้บันทึกด้วยอักษรธรรมผสมผสานไทยน้อยซึ่ง พระอริยานุวัตรได้ปริวรรตเป็นอักษรไทย และต่อมามีผู้ถอดความเรียงธรรมดา ตำนานนางฟ้าหยาดเป็นตำนานที่ให้คติในเรื่อง ความรักของหนุ่มสาว และหนุ่มสาวสมัยก่อนนั้นจะมี ความรักที่ยึดมั่น มั่นคง รักเดียวใจเดียว และให้แง่คิด ของผู้ปกครองเอง ที่ใช้ความคิดอารมณ์ เป็นเหตุผล เมื่อคิดไตร่ตรองแล้วจึงได้รับ ความเสียใจ ยากที่จะแก้ไขได้

2 ความคิดเห็น:

  1. ททมาโน ปิโยโหติ #ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
    A giver is always be love. _/|\_

    ตอบลบ
  2. ททมาโน ปิโยโหติ #ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
    A giver is always beloved. _/|\_

    ตอบลบ