จังหวัดลำปาง
กำพร้าบัวตอง หรือหมาขนคำ (ทองคำ)
เนื้อเรื่อง
......................ครั้งหนึ่งที่เมืองพาราณสี มีชายคนหนึ่งมีหมาดำตัวหนึ่งมาอาศัยอยู่ด้วย แต่ชายคนนี้ไม่ชอบ จึงไล่หมาดำไปอยู่ในป่าตรงผาสามก้อน ต่อมาหมาดำตัวนี้ตั้งท้องและเกิดลูกมาเป็นผู้หญิง ๒ คน คือ นางบัวแก้วและนางบัวตอง หมาดำก็เลี้ยงลูกของตนเองจนลูกโตเป็นสาวสวย วันหนึ่งเจ้าเมืองพาราณสีเสด็จประพาสป่าไปพบเข้า จึงนำเข้ามาอยู่ในวัง และเป็นมเหสีทั้ง ๒ คน ฝ่ายหมาดำเมื่อกลับจากหาอาหารไม่พบลูกก็เที่ยวตาม
หา จนเทวดาสงสารบอกว่าลูกของตนไปเป็นมเหสีของเจ้าเมืองพาราณสี แม่หมาดำจึงไปหาลูกทั้งสอง โดยไปหานางบัวแก้วผู้เป็นพี่ก่อน นางบัวแก้วเมื่อเห็นแม่หมาของตนเห่าหอนอยู่หน้าวัง ก็ให้ทหารไล่ทุบตีและขับไล่ออกไป แม่หมาดำ ก็ไปหานางบัวตองผู้เป็นน้อง ฝ่ายนางบัวตองเมื่อเห็น แม่ของตนได้รับบาดเจ็บก็สงสาร จึงให้ทหารหาข้าวปลาอาหารมาให้กิน พยายามรักษาแม่หมา และนำแม่หมามาอยู่ด้วย
........................ต่อมาเมื่อแม่หมาตาย นางบัวตองก็ไปขอหีบจากเจ้าเมืองพาราณสีเพื่อมาใส่ซากแม่ของตน แต่โกหกเจ้าเมืองพาราณสีจะเอาไปใส่เงินทอง ต่อมาไม่นานเจ้าเมืองพาราณสีก็มาขอดูหีบว่ามีเงินทองจริงหรือไม่ จึงไปเปิดหีบดู ปรากฏว่ามีเงินทองมากมาย จึงถามนางบัวตองว่าเอามาจากไหน นางบอกว่าเอามาจากในป่า
เจ้าเมืองพาราณสีจึงให้นางไปเอาอีก โดยให้ทหารติดตามไปเอา แต่นางบัวตองบอกว่า ขอไปคนเดียว นางก็ร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าจะไปเอาเงินทองจากที่ไหน พอเดินเข้าไปในป่าก็ไปพบผีตนหนึ่ง ซึ่งกำลังเป็นฝีที่หัวเข่า เจ็บร้องครวญครางอยู่ นางบัวตองก็คิดให้ผีตนนั้นกินตนเองเสีย จึงวิ่งเข้าไปชนผี จนทำให้ฝีที่หัวเข่าของผีตน
นั้นแตกและหายเจ็บ ผีจึงบอกที่ซ่อนสมบัติให้นาง นางจึงให้ทหารไปขุดเอาเงินทองได้มากมาย และนางก็ได้ สร้างหอให้แม่ตรงที่เคยอยู่ และถวายทานไปให้แม่หมา
ฝ่ายนางบัวแก้วพอทราบเรื่องก็อิจฉา จึงถามวิธีการเอาเงินทองจากนางบัวตองว่าทำอย่างไร และนางก็ เข้าป่าไปเหมือนนางบัวตอง แต่นางบัวแก้วเป็นคนปากร้าย ไม่กราบไหว้เทวดา ไม่นึกถึงบุญคุณของแม่จึงถูก ผีสางฆ่าตายในที่สุด
คติ/แนวคิด
..........................นิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของการแสดงความรักของแม่ที่มีต่อลูก แม้จะเป็นความรักของหมา ก็เป็น ความรักที่บริสุทธิ์ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีความกตัญญูกตเวทีต่อมารดาหรือผู้ที่มีพระคุณ ย่อมมีแต่ความสุขความเจริญตลอดไป
......................ครั้งหนึ่งที่เมืองพาราณสี มีชายคนหนึ่งมีหมาดำตัวหนึ่งมาอาศัยอยู่ด้วย แต่ชายคนนี้ไม่ชอบ จึงไล่หมาดำไปอยู่ในป่าตรงผาสามก้อน ต่อมาหมาดำตัวนี้ตั้งท้องและเกิดลูกมาเป็นผู้หญิง ๒ คน คือ นางบัวแก้วและนางบัวตอง หมาดำก็เลี้ยงลูกของตนเองจนลูกโตเป็นสาวสวย วันหนึ่งเจ้าเมืองพาราณสีเสด็จประพาสป่าไปพบเข้า จึงนำเข้ามาอยู่ในวัง และเป็นมเหสีทั้ง ๒ คน ฝ่ายหมาดำเมื่อกลับจากหาอาหารไม่พบลูกก็เที่ยวตาม
หา จนเทวดาสงสารบอกว่าลูกของตนไปเป็นมเหสีของเจ้าเมืองพาราณสี แม่หมาดำจึงไปหาลูกทั้งสอง โดยไปหานางบัวแก้วผู้เป็นพี่ก่อน นางบัวแก้วเมื่อเห็นแม่หมาของตนเห่าหอนอยู่หน้าวัง ก็ให้ทหารไล่ทุบตีและขับไล่ออกไป แม่หมาดำ ก็ไปหานางบัวตองผู้เป็นน้อง ฝ่ายนางบัวตองเมื่อเห็น แม่ของตนได้รับบาดเจ็บก็สงสาร จึงให้ทหารหาข้าวปลาอาหารมาให้กิน พยายามรักษาแม่หมา และนำแม่หมามาอยู่ด้วย
........................ต่อมาเมื่อแม่หมาตาย นางบัวตองก็ไปขอหีบจากเจ้าเมืองพาราณสีเพื่อมาใส่ซากแม่ของตน แต่โกหกเจ้าเมืองพาราณสีจะเอาไปใส่เงินทอง ต่อมาไม่นานเจ้าเมืองพาราณสีก็มาขอดูหีบว่ามีเงินทองจริงหรือไม่ จึงไปเปิดหีบดู ปรากฏว่ามีเงินทองมากมาย จึงถามนางบัวตองว่าเอามาจากไหน นางบอกว่าเอามาจากในป่า
เจ้าเมืองพาราณสีจึงให้นางไปเอาอีก โดยให้ทหารติดตามไปเอา แต่นางบัวตองบอกว่า ขอไปคนเดียว นางก็ร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าจะไปเอาเงินทองจากที่ไหน พอเดินเข้าไปในป่าก็ไปพบผีตนหนึ่ง ซึ่งกำลังเป็นฝีที่หัวเข่า เจ็บร้องครวญครางอยู่ นางบัวตองก็คิดให้ผีตนนั้นกินตนเองเสีย จึงวิ่งเข้าไปชนผี จนทำให้ฝีที่หัวเข่าของผีตน
นั้นแตกและหายเจ็บ ผีจึงบอกที่ซ่อนสมบัติให้นาง นางจึงให้ทหารไปขุดเอาเงินทองได้มากมาย และนางก็ได้ สร้างหอให้แม่ตรงที่เคยอยู่ และถวายทานไปให้แม่หมา
ฝ่ายนางบัวแก้วพอทราบเรื่องก็อิจฉา จึงถามวิธีการเอาเงินทองจากนางบัวตองว่าทำอย่างไร และนางก็ เข้าป่าไปเหมือนนางบัวตอง แต่นางบัวแก้วเป็นคนปากร้าย ไม่กราบไหว้เทวดา ไม่นึกถึงบุญคุณของแม่จึงถูก ผีสางฆ่าตายในที่สุด
คติ/แนวคิด
..........................นิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของการแสดงความรักของแม่ที่มีต่อลูก แม้จะเป็นความรักของหมา ก็เป็น ความรักที่บริสุทธิ์ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีความกตัญญูกตเวทีต่อมารดาหรือผู้ที่มีพระคุณ ย่อมมีแต่ความสุขความเจริญตลอดไป
ททมาโน ปิโยโหติ #ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
ตอบลบA giver is always beloved. _/|\_