วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554

กำเนิดแม่น้ำชี

ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ยิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งหวงยิ่งอด เราไม่หวงเราไม่อด หมดเดี๋ยวก็มา

กำเนิดแม่น้ำชี
เนื้อเรื่อง
........................ชื่อแม่น้ำชีเกิดจากแม่หม้ายคนหนึ่งอยู่กับลูกสาว สามีของนางเสียชีวิตนานแล้ว วันหนึ่งนางไปหาหน่อไม้บนภูเขา ซึ่งมีหน่อไม้มาก วันนั้นนางหาหน่อไม้ได้มากกว่าทุกวัน นางจึงได้นำหน่อไม้ที่หาได้ไปขายใน ตลาดกับลูกสาวของนาง ปรากฎว่าหน่อไม้ของนางขายดีได้เงินมาเป็นจำนวนไม่น้อย เมื่อได้เงินจากการขายหน่อไม้นางได้พาลูกสาวของนางไปซื้อเสื้อผ้า ซื้อของที่ลูกของนางอยากได้ นางและลูกสาวซื้อของเสร็จกำลัง จะออกจากร้าน เจ้าของร้านก็ได้บอกนางว่า "ผู้หญิงคนนี้สวยจริง ๆ เลย" ต่อมามีคนพูดว่า "ลูกสาวของ ป้าสวยอย่างนี้ ทำไมไม่ให้เข้าไปอยู่ในวังจะได้สบาย"
.......................... ต่อมานางจึงพยายามส่งลูกสาวเข้าไปอยู่ในวัง เมื่อลูกสาวของนางได้ไปอยู่ในวังก็เป็นที่หมายปองของชายทั้งหลาย และได้พบรักกับลูกขุนนาง และตกลงใจแต่งงาน กันโดยไม่บอกมารดา ด้วยความเป็นห่วง นางรู้แล้วว่าลูกสาวของนางแต่งงานแต่ไม่บอกนาง นางก็ไม่โกรธ และได้เข้ามาหาลูกสาวในวัง เมื่อลูกสาวพบหน้ามารดาก็ทำท่าเหมือนไม่รู้จักซ้ำยังไล่เหมือนกับว่าไม่ใช่แม่ สร้างความเสียใจให้แก่ผู้เป็นแม่มาก นางกลับบ้านด้วยความเสียใจ เมื่อกลับถึงบ้านนางยังคงร้องไห้อยู่ทุกวัน เสียใจกับลูกที่นางรักปานแก้วตาดวงใจที่ทำกับนางเช่นนี้ แม้ชีวิตก็ยอมสละให้ลูกได้ นางคิดว่าในชีวิตของ นางไม่เหลืออะไรอีกแล้วเพราะคนที่นางรักยังไม่สนใจใยดี นางจึงไปวัดไปหาความสงบในชีวิตที่เหลือน้อยเต็มที ในที่สุดก็ตัดสินใจบวชชี และได้เดินทางไปบนภูเขา ซึ่งนางเคยหาหน่อไม้กับลูกสาวของนาง และได้นั่งร้องไห้บนภูเขาจนน้ำตา ของนางกลายเป็นสายน้ำที่ไหลอยู่ทุกวันนี้และได้จบชีวิตลง ณ ที่แห่งนั้น ชาวบ้าน ได้เรียกชื่อแม่น้ำสายนี้ว่า "แม่น้ำชี"
คติ / แนวคิด
.............................ความรักอื่นใดจะเหมือนความรักของแม่ย่อมไม่มี ผู้เป็นลูกต้องมีความกตัญญูกตเวทีต่อ ผู้ให้กำเนิด และผู้มีพระคุณ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น